Życie z hazardzistą – jak z nim postępować?
Słowo „hazard” oznacza z angielskiego ryzyko. Hazardziści uwielbiają gry o coraz to większe pieniądze i odważne, a czasami irracjonalne działania. Z różnych źródeł (np. "Hazardziści. Gra o życie") wynika, że u około 2 mln Polaków diagnozuje się uzależnienie od gier hazardowych. Życie z hazardzistą nie jest takie proste. Wymaga cierpliwości i zrozumienia. Obsesyjna chęć uczestniczenia w grach o dobra materialne, pieniądze – znieczula na potrzeby rodziny. Jak postępować z uzależnionym od hazardu?
Czego dowiesz się z artykułu:
- Czy życie z hazardzistą jest trudne?,
- Jak radzić sobie z hazardzistą?,
- Jak rozmawiać z hazardzistą?.
- Jak postępować z hazardzistą;
Spis treści
Hazardzista, a patologiczny hazardzista — różnice
Zwyczajny hazardzista to osoba, która z własnej woli decyduje się uczestniczyć w grze o charakterze losowym. Ryzykuje i poświęca pieniądze lub inne dobra w celu uzyskania korzyści. Hazardzista może grać na automatach, maszynach, obstawiać zakłady bukmacherskie. Coraz częściej wraz z rozwojem Internetu słyszymy o uzależnienie od hazardu online, w którym cała gra toczy się w wirtualnym świecie.
Osoba, która nie ma problemów, aby odstawić grę pieniężną — traktuje hazard jako zabawę, satysfakcję w przypadku zwycięstwa, towarzyską rozrywkę. Zwyczajnych hazardzistów jest wiele, a kim jest obsesyjny gracz?
Patologiczny hazardzista nie zna umiaru. To osoba uzależniona od gier związanych z ryzykiem i pieniędzmi. Hazard dla osoby z problemami staje się obsesją, od której ciężko się uwolnić. W tym przypadku konieczność grania wpływa negatywnie na życie rodzinne. Codzienność przeplata się ze skrajnymi emocjami wywołanymi zwycięstwami i przegranymi. Życie hazardzisty staję się nieustanną grą o wielkie pieniądze, często kończącą się długami lub bankructwem.
Czy życie z hazardzistą jest trudne?
Obsesyjny hazard to uzależnienie. Czy zatem życie z hazardzistą jest trudne? Życie z chorą osobą nigdy nie jest proste. Hazardzista izoluje się od życia rodzinnego i towarzyskiego, aby całkowicie poświęcić się w walce o wygraną. Uzależnieni zaniedbują obowiązki prywatne i zawodowe. To osoby, które mają w sobie pełno tajemnic i skrytych porażek. Patologiczny hazardzista ukrywa swoje emocje, kłamie i staje się niedostępny. Wokół otaczają go wierzyciele, długi oraz poważne problemy finansowe.
Jak postępować z hazardzistą? Niestety w wielu przypadkach rodziny ukrywają problem, ponieważ obawiają się reakcji otoczenia. Żona usprawiedliwia zachowanie męża, mąż udaje, że nic się nie dzieje, a dzieci zachowują się, jak gdyby nic nie widziały. Aby ułożyć sobie życie z hazardzistą, należy w pierwszym kroku ujawnić problem, uświadomić chorą osobę, jakie musi ponieść konsekwencje związane z uzależnieniem i zachęcić do leczenia.
Jak radzić sobie z hazardzistą, czyli wsparcie najbliższych i leczenie
Zastanawiasz się, jak radzić sobie z hazardzistą? Najważniejsza jest chęć pomocy. Osoba uzależniona bez wsparcia najbliższego otoczenia jest bezsilna. Jeśli pragniemy normalnego życia bez wiecznych kłamstw, izolacji i długów, to w rodzinie musi zapanować spokój, zrozumienie oraz miłość i motywacja osoby uzależnionej. Awantury, a także nieustanne obwinianie hazardzisty mogą dodatkowo pogłębić uzależnienie, doprowadzić do rozwodu, a w konsekwencji rozpadu rodziny. Nic nie pomogą również groźby i przymusy.
Jeśli obsesyjny hazardzista przyzna się do błędu i zapragnie leczenia, to rodzina stoi przed najlepszą szansą na zwyczajne życie bez elementów hazardu i wiecznego ryzyka. W tym momencie najważniejsze są rozmowy o odczuciach i próby złagodzenia wszelkich obaw. Doskonale sprawdzają się również wspólne wizje bezpiecznej, lepszej przyszłości.
Patologiczny hazardzista nie poradzi sobie bez wsparcia specjalisty. Terapia pomaga odzyskać kontrolę nad życiem i pozyskać wiedzę dotyczącą radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Tylko dobrowolne poddanie się leczeniu daje szansę na skuteczny odwyk.
Jak rozmawiać i postępować z hazardzistą?
Życie z hazardzistą nie jest proste, ponieważ nawet po terapii osoba może wrócić do swoich niszczących nawyków. Normalna codzienność z uzależnioną osobą w trakcie lub po leczeniu jest możliwa, ale warto stosować się do kilku podstawowych zasad:
- Należy podjąć próbę zapanowania nad długami i finansami.
- Rozmowy o emocjach, obawach i nadziejach – wspomagają leczenie.
- Warto zmienić sposób życia na bardziej atrakcyjny, a jednocześnie bezpieczny i zdrowy.
- Hazardzista powinien ponosić pełną odpowiedzialność za swoje zachowanie.
- Nieustanne wsparcie to element życia z osobą uzależnioną, który warto zaakceptować.
Życie z hazardzistą – profilaktyka po leczeniu
Hazardzistą może zostać każdy bez względu na status społeczny i posiadany majątek. Niektóre osoby są bardziej skłonne do uzależnień, a inne mniej. „Jak rozmawiać i postępować z hazardzistą?” dedykowaną odpowiedź można uzyskać na terapii dla rodzin osób uzależnionych. Każda sytuacja różni się od siebie i może wymagać innych rozwiązań.
Po terapii hazardu istnieje ryzyko powrotu do uzależnienia. To ważne, aby wspierając najbliższą osobę, unikać miejsc, w których toczona jest jakakolwiek – nawet niewinna gra. Każdy hazardowy impuls może źle wpłynąć na psychikę hazardzisty i spowodować ponowne zagrożenie. Profilaktyka po odwyku wymaga kontroli również w działaniach podejmowanych przez Internet.
O autorze
mgr Waldemar Wantoch-Rekowski
psycholog, specjalista psychoterapii uzależnień
Pomysłodawca i współwłaściciel Ośrodka „WANT”, od 20 lat pomagający osobom uzależnionym. Ukończył studia psychologiczne w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie oraz Studium Pomocy Psychologicznej i Studium Terapii Uzależnień w Warszawie. Odbył staż kliniczny oraz superwizje w WOTUW Stanomino i brał udział w wielu kursach i terapiach dla osób uzależnionych. W 2008 roku zaczął tworzyć Poradnię Leczenia Uzależnień w Szpitalu Specjalistycznym w Kościerzynie, a w 2013 roku, powołał do życia ośrodek terapii uzależnień „WANT”.