Stacjonarna terapia podstawowa trwa od 28 do 56 dni w zależności od rodzaju uzależnienia.
Trzy podstawowe cele terapii podstawowej to:
1. Uzyskanie tożsamości osoby uzależnionej.
2. Nauczenie się rozpoznawania głodu alkoholowego, narkotykowego czy hazardowego i radzenie sobie z nim.
3. Uznanie bezsilności wobec alkoholu, narkotyków, leków czy grania
W odróżnieniu od terapii ambulatoryjnej, wiąże się z koniecznością przebywania w ośrodku leczenia uzależnień na czas pełnego turnusu terapeutycznego. Terapia taka, określana też mianem terapii zamkniętej, oznacza dla pacjenta konieczność przebywania w ośrodku 24 godziny na dobę przez okres kilku tygodni.
Dlaczego w przypadku leczenia odwykowego stosuje się terapię stacjonarną?
- Terapia stacjonarna daje możliwość pełnej izolacji osób uzależnionych od alkoholu, narkotyków, leków, dopalaczy, hazardu.
- Izolacja uniemożliwia powielanie zachowań, które wywołały uzależnienie oraz przetrwanie w bezpiecznych warunkach najtrudniejszego okresu leczenia odwykowego – detoksu.
- Terapia stacjonarna pozwala na wdrożenie kontrolowanego leczenia farmakologicznego.
- Odwyk stacjonarny to możliwość wielokierunkowego oddziaływania na pacjenta - psychologicznego, psychiatrycznego, internistycznego, kardiologicznego i innych.
- Stacjonarne leczenie odwykowe charakteryzuje się znacznie większą skutecznością w porównaniu do leczenia ambulatoryjnego.
Terapia stacjonarna to najbardziej intensywna, ale i najbardziej skuteczna forma terapii uzależnień.
Co zyskuje osoba decydująca się na terapię stacjonarną?
Dzięki terapii stacjonarnej, osoba zmotywowana do zmiany swojego życia i zapanowania nad uzależnieniem zyskuje czas tylko dla siebie: to możliwość całkowitego odizolowania się od ludzi i miejsc, które kojarzą się z nałogiem, skupienia się na własnych potrzebach i doznaniach, poukładania sobie wszystkiego w głowie.
Osoba poddająca się stacjonarnemu leczeniu odwykowemu otrzymuje L-4, a pobyt w prywatnym ośrodku leczenia uzależnień to także gwarancja stuprocentowej anonimowości - ośrodki takie nie współpracują z NFZ, nie prowadzą żadnych kartotek, dlatego przyjeżdżając tu nie figuruje się w rejestrze osób uzależnionych. Pozwala to całkowicie skupić się na powrocie do zdrowia fizycznego i psychicznego.
Komu szczególnie zaleca się terapię stacjonarną?
Stacjonarną terapię uzależnień zaleca się osobom, które mają za mało silnej woli, aby wytrwać na terapii dziennej, ambulatoryjnej. To także leczenie wskazane dla tych, którzy borykają się z silnym i długotrwałym uzależnieniem, co przyniosło już efekt w postaci znaczącego pogorszenia stanu zdrowia - jednak nie wszystkie prywatne kliniki leczenia uzależnień mają w swojej ofercie pomoc tego rodzaju pacjentom, ponieważ wymagają oni stałego osobistego nadzoru lekarzy różnych specjalności.
Czy pełny turnus terapeutyczny w ośrodku leczenia uzależnień wystarczy, żeby na zawsze zerwać z nałogiem?
Pełny turnus terapeutyczny to 28 dnia ciężkiej, ale i efektywnej pracy nad sobą. Dzięki temu osoby, które kończą terapię, zdobywają praktyczne umiejętności pozwalające na powrót do życia sprzed nałogu, a wiele z nich od czasu ukończenia terapii po prostu żyje w trzeźwości. Mimo to traktowany jest on jako terapia podstawowa, po której można skorzystać z terapii pogłębionej (skoncentrowanej na stopniowym usamodzielnienia się pacjenta w zakresie radzenia sobie z uzależnieniem, wprowadzaniu zmian w życiu i ich utrwalaniu) czy nawrotowej (dla pacjentów, którzy po ukończeniu terapii podstawowej złamali abstynencję).