Słowo „hazard” pochodzi z języka arabskiego: „az-zahr” , co znaczy kostka, gra w kości. W dosłownym tłumaczeniu z języka angielskiego oznacza ryzyko, niebezpieczeństwo. W języku francuskim słowo hazard można przetłumaczyć jako przypadek lub traf. Słownik języka polskiego definiuje hazard jako ryzykowne przedsięwzięcie, ryzyko w grze, narażanie się na niebezpieczeństwo. Zatem hazardzista to osoba, która uczestniczy w grze, gdzie decyduje przypadek, ryzykując pieniądze lub inne dobra, w celu uzyskania korzyści materialnej czy też emocjonalnej.
Czym jest patologiczny hazard?
Według Światowej Organizacji Zdrowia patologiczny hazard polega na często powtarzającym się uprawianiu hazardu, który przeważa w życiu człowieka ze szkodą dla wartości i zobowiązań społecznych, zawodowych, materialnych i rodzinnych. To rodzaj uzależnienia, oznaczający stopniową utratę kontroli nad własnym zachowaniem. Ryzykowna aktywność hazardzisty, gra o coraz większe stawki i jednoczesne zadłużanie się prowadzą dość często do utraty motywacji życiowej czy marginalizacji społecznej. Jak rozpoznać pierwsze sygnały wskazujące na to, że bliska osoba wpadła w szpony nałogu? Ważny sygnał dla otoczenia stanowi coraz większe koncentrowanie się osoby uzależnionej na różnego rodzaju grach, huśtawki nastrojów oraz brak środków pieniężnych na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Hazard odbija się na życiu rodzinnym i powoduje zaniedbywanie codziennych obowiązków w każdym obszarze.
Podejrzewasz, że jesteś uzależniony od hazardu?
Odpowiedz na poniższe 20 pytań. Jeżeli przynajmniej połowa odpowiedzi jest twierdząca, warto skontaktować się ze specjalistami w dziedzinie leczenia uzależnienia od hazardu.
1. Czy kiedykolwiek traciłeś czas przeznaczony na pracę lub szkołę z powodu hazardu?
2. Czy uprawianie hazardu powodowało kiedykolwiek, że twoje życie rodzinne stawało się nieszczęśliwe?
3. Czy hazard wpływał na twoją reputację?
4. Czy kiedykolwiek odczuwałeś wyrzuty sumienia po grze?
5. Czy kiedykolwiek uprawiałeś hazard, aby zdobyć pieniądze na spłatę długów albo by rozwiązać finansowe trudności?
6. Czy uprawianie hazardu powodowało zmniejszenie się twojej ambicji lub skuteczności?
7. Czy po przegranej czułeś, że musisz wrócić, tak szybko jak to możliwe, by odrobić swoje straty?
8. Czy po wygranej miałeś silny przymus, aby wrócić i wygrać więcej?
9. Czy często uprawiałeś hazard dopóki twoja ostatnia złotówka została przegrana?
10. Czy kiedykolwiek brałeś pożyczki, aby sfinansować swój hazard?
11. Czy kiedykolwiek sprzedałeś coś, aby sfinansować hazard?
12. Czy byłeś niechętny, aby użyć “hazardowych pieniędzy” na normalne wydatki?
13. Czy hazard powodował, że przestawałeś dbać o dobrobyt własny lub swojej rodziny?
14. Czy kiedykolwiek uprawiałeś hazard dłużej niż zaplanowałeś?
15. Czy kiedykolwiek grałeś, aby uciec od zmartwień i kłopotów?
16. Czy kiedykolwiek popełniłeś lub rozważałeś popełnienie nielegalnego czynu, aby sfinansować hazard?
17. Czy uprawianie hazardu powodowało, że masz kłopoty ze snem?
18. Czy kłótnie, rozczarowania lub frustracje wywołują w twoim wnętrzu impuls do hazardu?
19. Czy kiedykolwiek miałeś pragnienie, aby świętować jakieś szczęśliwe wydarzenia poprzez uprawianie hazardu przez kilka godzin?
20. Czy kiedykolwiek brałeś pod uwagę autodestrukcję lub samobójstwo w wyniku twojego hazardu ?
Hazard- leczenie
Leczenie hazardu patologicznego poprzez psychoterapię grupową lub indywidualną jest jedyną znaną i skuteczną metodą wyjścia z obłędu uzależnienia. Wyjście z uzależnienia to z reguły proces długotrwały i trudny. Hazardzista najczęściej robi wszystko, aby uniknąć konsekwencji swoich działań, przez co traci kontrolę nad własnym życiem. Ma zaniżone poczucie własnej wartości, a jednocześnie niezachwianą pewność, że wszystkie błędy można naprawić, wygrywając znaczną sumę pieniędzy. Leczenie uzależnienia od hazardu odbywa się w ramach psychoterapii integracyjnej, prowadzonej najczęściej w myśl koncepcji poznawczo-behawioralnej. Proces terapeutyczny kładzie nacisk na przepracowanie problemów i zmianę dotychczasowych nawyków. Pierwszy etap terapii polega na uświadomieniu sobie skali problemu. Łączy się on nierozerwalnie z wdrożeniem okresu abstynencji. Wyjście z nałogu jest żmudnym procesem, dlatego wymaga czasu. Ważnym elementem terapii hazardu jest dokonanie realnej oceny strat. Tylko szczera odpowiedź na pytanie "czego pozbawiło mnie uzależnienie od hazardu?" może wspomóc terapię, a skoncentrowanie się na utrwaleniu zmian zapobiegnie nawrotom zgubnych działań.