Alkoholizm to ogromny problem społeczny, choroba, która nie wybiera ze względu na status społeczny, wiek, wykształcenie, pochodzenie czy zamożność. W świadomości ludzkiej jest to oznaka całkowitej słabości osoby uzależnionej, jego zaniedbań i wolnego wyboru. Niestety niewiele osób ma świadomość, że alkoholizm to przede wszystkim bardzo poważna choroba, a odrzucenie prowadzi do pogłębiania się degradacji osoby uzależnionej. Dlatego tak ważną rolę odgrywa terapia uzależnień alkoholowych.

Kompleksowa terapia alkoholowa

Alkoholizm to choroba chroniczna o charakterze psychosomatycznym. Oznacza to, że terapia alkoholizmu powinna odbywać się na tle fizycznym (odtrucie organizmu - detoks alkoholowy) i psychicznym. Chory do końca życia nie można tknąć nawet kropli alkoholu. Wykrycie choroby nie jest proste, a wczesna interwencja to bardzo istotna część leczenia alkoholizmu.

Jakie objawy powinny nas skłonić do terapii alkoholowej?

  • Picie alkoholu przynosi wyraźne odprężenie, redukcję napięcia, a jednocześnie powoduje śmiałość, podniesienie poczucia własnej wartości czy osłabienie poczucia winy.
  • Szukanie okazji do picia, proponowanie kolejnych spotkań z alkoholem w tle, inicjowanie „kolejek”, upijanie się, picie z chciwością, picie alkoholu pomimo innych zaleceń lekarskich.
  • „Mocna głowa”, czyli stopniowe przyzwyczajanie się organizmu do możliwości wypicia większych dawek alkoholu, jednoczesne trudności z odtworzeniem wydarzeń po wytrzeźwieniu, luki w pamięci po alkoholu.
  • Rozpoczyna się picie w samotności, czasami nawet w ukryciu; zdarzają się przypadki prowadzenia samochodu po spożyciu niewielkich ilości alkoholu.
  • Unikanie rozmów o nadużywaniu alkoholu.
  • Udowadnianie sobie, że ma się kontrolę nad piciem alkoholu.
  • Powolne zdawanie sobie sprawy ze zbyt dużej ilości spożywanego alkoholu.

Wyżej wymienione oznaki choroby, choć często bagatelizowane, powinny skłonić nas do kontaktu z ośrodkiem leczenia alkoholizmu i rozpoczęcia terapii uzależnienia od alkoholu.

Diagnoza i terapie alkoholowe

  • Głód alkoholowy objawiający się silną, wręcz natrętną potrzebą spożywania alkoholu.
  • Picie alkoholu, by zapobiec pojawieniu się kaca, czyli nieprzyjemnych objawów alkoholowego zespołu abstynencyjnego, poczucie, że tzw. „klin” jest skuteczną walką z problemami.
  • Brak kontroli nad ilością spożywanego alkoholu, nieumiejętność odmawiania w przypadku okazji do picia, nieumiejętność zakończenia picia w odpowiednim momencie.
  • Najczęściej zwiększona tolerancja na alkohol (przynajmniej w początkowych fazach), dla wywołania pożądanego efektu upicia potrzeba coraz większych dawek alkoholu.
  • Liczne objawy abstynencyjne, do których należą m.in.: wysuszenie śluzówek, zaburzenia snu, drażliwy nastrój, stany lękowe, drżenia mięśniowe, tachykardia, wymioty i nudności, rozszerzenie źrenic, biegunki.
  • Picie alkoholu pomimo świadomości szkodliwości oraz zakazów lekarza.
  • Zawężenie rodzaju zachowań po spożyciu alkoholu do jednego, maksymalnie dwóch wzorców.
  • Zaniedbywanie innych elementów życia, jedyną rozrywką jest picie alkoholu.

Terapia alkoholowa w dalszych fazach

W dalszych fazach uzależnienia od alkoholu dochodzi do dużo poważniejszych objawów. Faza krytyczna jest bardzo niebezpieczna dla zdrowia i jest już uzależnieniem psychicznym i fizycznym, z którego wyciągnąć chorego może tylko terapia alkoholowa. Alkohol to konieczność, by móc normalnie funkcjonować w życiu codziennym, umożliwia nawiązywanie relacji oraz pracowanie. Przez to pojawia się picie rano oraz w ciągu dnia.

Zauważalne są coraz większe luki pamięciowe, które obejmują coraz to szersze obszary życia. Traci się samokrytycyzm. Cała uwaga osoby uzależnionej skupia się na tym, by zdobyć napoje alkoholowe oraz znaleźć kolejną okazję do picia. Życie ogranicza się tylko i wyłącznie do myślenia o alkoholu i usiłowania zapanowania nad własnymi słabościami, które niestety kończą się fiaskiem. Obserwując takie zachowania u siebie lub bliskiej osoby, należy niezwłocznie udać się na prywatny odwyk alkoholowy.

Ciągi alkoholowe przerywane są wyrzutami sumienia, objawiające się chwilową całkowitą abstynencją. W ten sposób kształtuje się również szeroki system fałszywych przekonań dotyczących okoliczności skłaniających do picia alkoholu. Mogą być nimi między innymi stres, złe samopoczucie, zdenerwowanie, ale także radość, euforia czy chęć świętowania danego wydarzenia. Jednocześnie budzi się wyraźne poczucie winy u osoby chorej, co skłania do unikania rozmów o alkoholu.

Dla osoby chorej na pierwszym miejscu jest alkohol, co prowadzi nie tylko do złej sytuacji finansowej, ale także sporych problemów w pracy oraz wykluczenia społecznego. Alkoholik, nie chcąc dopuścić do kaca, pije znów, prowadząc czasami do bardzo długich ciągów alkoholowych. W końcówce fazy tolerancja na alkohol spada i potrzeba jest naprawdę niewielkiej ilości trunku, by doprowadzić do upojenia alkoholowego. Alkohol powoduje coraz większe spustoszenie w organizmie. Terapia uzależnienia od alkoholu może być jedynym rozwiązaniem tego problemu.

Prywatna terapia alkoholowa jest konieczna, kiedy chory:

  • traci całkowitą utratę kontroli nad życiem;
  • odczuwa wykluczenie społeczne;
  • traci rodzinę;
  • traci majątek;
  • dopuszcza się kradzieży lub innych przestępstw, aby zdobyć alkohol lub środki pozwalające mu kupić substancje odurzające;
  • odczuwa wyczerpanie fizyczne;
  • ma dziury w pamięci;
  • majaczy;
  • spożywa alkohole niekonsumpcyjne;
  • cierpi na nieżyt błony śluzowej żołądka;
  • cierpi na niewydolność wątroby;
  • cierpi na niewydolność nerek;
  • cierpi na niewydolność mięśnia sercowego;
  • ma obrzęk twarzy, przekrwione policzki, nos, przekrwione spojówki;
  • odczuwa degradację psychiczną;
  • ma chwiejność uczuciową;
  • odczuwa wzruszenia sytuacyjne i doraźne;
  • działa w sposób niekonsekwentny;
  • odczuwa drażliwość i niecierpliwość;
  • jest wybuchowy;
  • ma urojenia;
  • ma liczne objawy neurologiczne: zaburzenia świadomości, drgawki, obrzęki mięśni, niedowłady kończyn, uszkodzenie lub zanik mózgu, problem z utrzymaniem pozycji stojącej;
  • cierpi na bezsenność oraz liczne koszmary;
  • ma omamy wzrokowe, słuchowe: alkoholicy widzą owady, zwierzęta, gady robaki, innych ludzi;
  • ma zaburzenia orientacji w czasie i miejscu;
  • ma majaczenie alkoholowe.

Terapie alkoholowe prywatnie

Terapie alkoholowe prywatnie odbywają się na podstawie ściśle ustalonego planu dnia. Jedną z najbardziej popularnych metod leczenia alkoholika jest metoda 12 kroków. Wróćmy jednak do planu dnia. Jest on wypełniony szeregiem niezwykle istotnych zajęć, do których należą:

  • wspólna rozmowa na temat planowania dnia ucząca umiejętności zarządzania własnym czasem;
  • wykłady terapeutyczne, dostosowane do potrzeb pacjentów i ich stopnia zaawansowania w terapii;
  • grupy zadaniowe, osobista wymiana i analiza doświadczeń, refleksja nad własnym życiem, zrozumienie czym jest alkoholizm, umiejętność rozpoznawania u siebie objawów alkoholizmu;
  • konsultacje indywidualne, rozmowy z wykwalifikowanymi specjalistami, którzy pokierują przy konieczności wyboru lub w zaufanej atmosferze porozmawiają o rzeczach najtrudniejszych;
  • konsultacje medyczne, ponieważ alkoholizm jest również chorobą fizyczną; dzięki temu alkoholicy są objęci kompleksową opieką, a więc w pełni bezpieczni;
  • trening asertywności, czyli niezwykle ważny aspekt dla alkoholika, który będzie musiał się zmierzyć ze swoim uzależnieniem i słabościami w rzeczywistości codziennej;
  • filmoterapia, podczas której wyświetlane są filmy o tematyce uzależnień;
  • artterapia, pomagająca wyrazić siebie i mówić o własnych uczuciach;
  • zajęcia rekreacyjne, szczególnie sportowe, pomagające zastąpić uzależnienie pozytywnymi pasjami.

Czy terapia alkoholowa ma sens?

Terapia alkoholowa powinna być podjęta niezwłocznie po zdiagnozowaniu i pojawieniu się niepokojących objawów. Prywatna terapia alkoholowa najczęściej składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to detoks, czyli odtrucie organizmu polegające na nagłym odstawieniu alkoholu przy jednoczesnym minimalizowaniu skutków zespołu abstynencyjnego. Podczas detoksu stosuje się także terapię farmakologiczną lub psychologiczną – to bardzo trudny etap, lecz niezwykle ważny. Drugi etap to terapia alkoholowa polegająca na szeregu zajęć z wykwalifikowanymi terapeutami, na którą składają się najczęściej spotkania grupowe, spotkania indywidualne, planowanie czasu wolnego, filmy edukujące itp. Terapia uzależnienia od alkoholu to proces długotrwały wymagający od samego alkoholika siły woli, samozaparcia oraz chęci zmian.

Jak długo trwa terapia alkoholowa?

Odpowiedź nie jest oczywista. Sam odwyk alkoholowy to tylko pierwsza część terapii odwykowej, a ogromną pracę musi wykonać sama osoba uzależniona już po wyjściu z ośrodka leczenia alkoholizmu. Tu zostaje rzucona na „głęboką wodę”, ponieważ wraca do starego otoczenia, które kiedyś było dla niego pożywką do nałogu. Musi już bez opieki specjalistów odnaleźć się w nowej sytuacji oraz przenieść na nowy grunt to, czego nauczyła się podczas terapii. Sama terapia alkoholowa w naszej prywatnej klinice odwykowej trwa około dwóch miesięcy. Jest czasem całkowitej zmiany destrukcyjnego życia. Czasami ten okres może być dłuższy.

Terapie alkoholowe można podzielić na trzy etapy:

  1. Pierwszy z nich to całkowite odcięcie się od nałogu oraz w razie konieczności detoks.
  2. Drugim etapem jest prywatna terapia alkoholowa w naszym ośrodku pod okiem grupy specjalistów, dołączenie do grupy AA oraz rozmowy z psychoterapeutą.
  3. Trzeci etap rozpoczyna się po wyjściu z ośrodka. Zachęca się pacjentów do tego, aby nadal uczestniczyli w spotkaniach grup wsparcia. W klinice WANT istnieje bardzo ciekawa grupa, na której mitingi uczęszczają nie tylko osoby mające terapię alkoholową już za sobą, ale także ci, którzy właśnie ją przechodzą. Dla tych drugich to motywacja i udowodnienie, że można wyjść z nałogu, dla pierwszych natomiast przypomnienie, na jakim dnie byli i jak ciężką pracę wykonali.

Czy w trakcie leczenia alkoholizmu, członkowie rodziny są objęci wsparciem specjalistów

Oczywiście! Rola rodziny i najbliższych w terapii alkoholowej jest szalenie ważna. Prywatna terapia alkoholowa obejmuje także osoby z otoczenia chorego. Rodzina objęta jest wsparciem terapeutów, by wiedziała, jak pomóc swoim bliskim, szczególnie gdy ci opuszczą nasz prywatny ośrodek leczniczy i wrócą do swoich domów. Często rodziny mają także wiele traumatycznych wspomnień związanych z uzależnieniem. Terapia dla alkoholików i ich rodzin pomaga oczyścić myśli i śmiało, pozytywnie patrzeć w przyszłość.

 

 

Call Now Button