Patologiczny hazard – fazy i objawy

Patologiczny hazard jest niczym innym jak chorobą – uzależnieniem, które wymaga leczenia od hazardu. Tak jak każda przypadłość, ma określony przebieg, w trakcie którego pojawiają się konkretne fazy i objawy. Wiedza o nich pozwoli Ci ustalić, czy rzeczywiście masz do czynienia z przypadłością, która wymaga podjęcia interwencji. Jakie są objawy patologicznego hazardu?

Czego dowiesz się z artykułu:

  • Czym jest patologiczny hazard?,
  • Jakie są skutki patologicznego hazardu?,
  • Jakie są fazy patologicznego hazardu?,
  • Jakie są objawy patologicznego hazardu?;

Hazard patologiczny – definicja

Zjawisko hazardu patologicznego nie jest rzadkie, dlatego specjalistom udało się opracować jego jasną definicję. To uzależnienie behawioralne, czyli takie niezwiązane z przyjmowaniem substancji psychoaktywnych, a z utrwalonym wykonywaniem i powtarzaniem konkretnej czynności. Patologia polega tutaj na tym, że te działania są szkodliwe dla osoby chorej, a często również dla jego bliskich, a nawet społeczeństwa. Hazard patologiczny dotyka różnych sfer życia, a przede wszystkim:

  • ekonomiczną.
  • zawodową,
  • społeczną,
  • rodzinną.

W skrajnych przypadkach powoduje on również problemy z prawem. W praktyce może się skończyć dla chorego całkowitą utratą dotychczasowego statusu społecznego – zwolnieniem z pracy, rozwodem, a nawet bezdomnością. Takie problemy powoduje niemal każde nieleczone i rozwinięte uzależnienie, w tym również patologiczny hazard. Definicja mówi, że o diagnozie decyduje przede wszystkim stawianie przez hazardzistę gry na pierwszym miejscu swojego życia i niemożność przez niego powstrzymania się od dalszego do niej powracania.

Kryteria patologicznego hazardu

Patologiczny hazard jest uznany za zaburzenie zdrowia psychicznego i w związku z tym klasyfikacja ICD-10 podaje następujące kryteria, z których występowanie co najmniej trzech sprawia, że specjalista może rozpoznać tę chorobę:

  • silna potrzeba lub poczucie przymusu hazardu;
  • utrata kontroli nad powstrzymywaniem się od grania;
  • niepokój, rozdrażnienie, spadek nastroju przy dążeniu do przerwania lub ograniczania grania i ustępowania tych stanów w momencie powrotu do gry;
  • coraz więcej czasu spędzonego na graniu, który potrzebny jest do polepszenia nastroju;
  • zanikanie pozostałych zainteresowań, które przestają sprawiać przyjemność na rzecz hazardu;
  • kontynuowanie hazardu pomimo narastających szkód, które powoduje.

Poza oficjalnymi wyszczególnianiami, uzależnienie od gier na pieniądze przejawia się także na inne sposoby. Nie zawsze są od razu widoczne, dlatego czasem trudno zauważyć, kiedy rekreacyjna gra zmienia się w patologiczny hazard. Objawy, które mogą się pojawić to także:

  • ciągłe zwiększanie stawek;
  • łamanie narzuconych wcześniej ograniczeń dotyczących hazardu (np. „nigdy nie zagram w ruletkę”, „nigdy nie postawię więcej niż 1000 zł”);
  • marzenia o wielkich pieniądzach z wygranych;
  • uczucie poczucia winy;
  • próby zamaskowania zaangażowania w hazard (np. za pomocą okłamywania bliskich);
  • zdobywanie pieniędzy na hazard w sposób niezgodny z prawem lub własnym poczuciem moralności.
Potrzebujesz pomocy lub ktoś z Twoich bliskich?
Koniecznie skontaktuj się z naszym ośrodkiem leczenia uzależnień. Pomożemy!

Fazy patologicznego hazardu

Większość uzależnień charakteryzuje się występowaniem faz, czyli etapów choroby, które różnią się swoją charakterystyką. Mogę one postępować liniowo, ale też cofać się, a czasami nawet przeskakiwać z pominięciem jednej z nich.

Faza zwycięstw

To początkowa faza uzależnienia, w której wydawane są małe kwoty. Hazardzista gra jeszcze okazjonalnie, ale zaczynają pojawiać się alarmujące sygnały, np. myślenie o grach na pieniądze jako sposobie na zarobek i fantazjowanie o wielkich wygranych. Niektóre internetowe kasyna specjalnie pozwalają początkującym wygrywać, aby zachęcić ich do stawiania coraz większych kwot. Początkowe zwycięstwa przeradzają się jednak w finansowy sukces niezwykle rzadko. Uzależniony rzadko jest tego świadomy.

Fazy patologicznego hazardu
Fazy patologicznego hazardu

Faza strat

Jest momentem, kiedy patologiczny hazard zaczyna być destrukcyjny dla gracza i jego najbliższego otoczenia. Uzależniony stawia i przegrywa coraz więcej, czego konsekwencją mogą być poważne długi. Niestety jest on też pewien, że uda mu się „odkuć”, dlatego nie przestaje grać. Marzy o wielkiej wygranej, która ma teraz służyć już nie do podniesienia statusu materialnego, ale do spłaty wierzycieli. Kiedy rodzina, przyjaciele, a końcu również banki i inne instytucje finansowe zaczynają odmawiać dalszych pożyczek, hazardzista szuka ich w nielegalnych źródłach.

Faza desperacji

Dalsze pogłębiania się nałogu prowadzi do zrywania się kontaktów społecznych chorego, a często też utraty pracy. W tym momencie pojawia się silne poczucie winy i obietnice składane bliskim osobom, których uzależniony nie jest jednak w stanie dotrzymać.

Faza utrata nadziei

Ostatnia faza patologicznego hazardu, w której chory urywa kontakty nawet z najbliższymi. Efektem może być rozwód i bezdomność. Konsekwencją braku nadziei są myśli samobójcze, które mogą kończyć się próbą ich realizacji. Jeśli chory nie zwróci się po pomoc, może czekać go więzienie lub nawet śmierć.

Zjawisko hazardu patologicznego
Zjawisko hazardu patologicznego

Patologiczny hazard – podsumowanie

Skutki patologicznego hazardu mogą być nieodwracalne. Im szybciej hazardzista otrzyma pomoc, tym większa jest szansa na zatrzymania postępowania objawów. Uzależnienia należą do chorób, których nie da się całkowicie wyleczyć, ale patologiczny hazardzista dzięki wsparciu może przestać grać i prowadzić normalne życie. Nieocenioną pomocą jest często pobyt w ośrodku leczenia uzależnień.

O autorze

mgr Waldemar Wantoch-Rekowski

psycholog, specjalista psychoterapii uzależnień

Pomysłodawca i współwłaściciel Ośrodka „WANT”, od 20 lat pomagający osobom uzależnionym. Ukończył studia psychologiczne w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie oraz Studium Pomocy Psychologicznej i Studium Terapii Uzależnień w Warszawie. Odbył staż kliniczny oraz superwizje w WOTUW Stanomino i brał udział w wielu kursach i terapiach dla osób uzależnionych. W 2008 roku zaczął tworzyć Poradnię Leczenia Uzależnień w Szpitalu Specjalistycznym w Kościerzynie, a w 2013 roku, powołał do życia ośrodek terapii uzależnień „WANT”.

 

 

Call Now Button