FAZY NAWROTU CHOROBY ALKOHOLOWEJ
Uzależnienie jest chorobą nawrotową, zatem skłonność do nawrotów alkoholowych jest normalną i naturalną cechą procesu zdrowienia.
Osoba uzależniona nie musi bać się nawrotu, a jedynie żyć na tyle świadomie, żeby niejako „wyłapać” zwiastujące go symptomy i jak najszybciej popracować nad ZMIANĄ.
Ta postawa wymaga wiedzy i pokory wobec „przeciwnika” jakim jest nasza choroba oraz pracy nad świadomością, co i dlaczego się z nami dzieje.
Nawrót choroby alkoholowej to proces, a nie, jak czasem myślimy, coś, co na nas spada nagle. Możemy mieć takie wrażenie w sytuacji gdy uśpimy nasze świadome życie lub wrócimy do funkcjonowania napędzanego mechanizmami uzależnień. Wtedy może się pojawić myśl, że nawrót „spadł na mnie z nieba”, choć nie jest to prawda.
Sprawdź naszą ofertę: Terapia nawrotów online
Nawrót jako pewien proces ma swoje fazy
PIERWSZĄ z nich cechuje często zmiana samopoczucia, poczucie niepokoju, lęku, niepewności, rozdrażnienia. Czujemy, że „coś jest nie tak” ale zaprzeczamy temu, nie dzielimy się tymi przemyśleniami z innymi, jakby obawiając się potwierdzenia.
DRUGA faza to szereg zachować ucieczkowych i obronnych takich jak skupianie się na innych, zachowania kompulsywne, impulsywne lub skłonność do izolacji. Powoduje to narastanie kryzysu, bo nie dajemy sobie szansy na pomoc.
TRZECIA faza , często zwaną fazą utraty zdolności do działania, charakteryzuje się często poczuciem klęski, gniewu i narastającej irytacji wobec innych. Nie będąc w stanie działać uciekamy się do myślenia życzeniowego. Na tym etapie postępowania nawrotu może pojawić się także zaburzenie snu, odżywiania się (głodzenie lub przejadanie), zaniedbywanie wcześniej regularnie wykonywanych zachowań ( sport, spotkania towarzyskie, hobby itp.).
CZWARTYM etapem postępowania nawrotu jest utrata kontroli nad zachowaniem. Opuszczamy mitingi, terapię alkoholową, przestaje nam na czymkolwiek zależeć i może pojawić się myśl o piciu kontrolowanym.
Przeczytaj również: leczenie alkoholizmu metody
Nawroty choroby alkoholowej – jak im zapobiegać?
Nawrót alkoholizmu oczywiście nie musi się zakończyć zapiciem. Doprowadza to do tego, że zaczynamy sobie uświadamiać, że utraciliśmy kontrolę nad naszym życiem i łatwiej nam użalać się nad sobą i szukać usprawiedliwień niż coś zmienić. Alkohol staje się alternatywą na poprawę sytuacji, którą zaczynamy rozważać. Prowadzić to może do tego, że nie mamy już za dużego wyboru do działania, poziom irytacji narasta, przestajemy panować nad myśleniem i zachowaniem. Epizod nawrotu choroby często w postaci pierwszego kieliszka staje się faktem. Warto zastanowić się, czy przestrzegamy zaleceń dla trzeźwiejących alkoholików.
Co może spowodować nawrót choroby alkoholowej? Przede wszystkim niehigieniczny tryb życia oraz zapominanie o konieczności nieustannego dbania o siebie. Podstawą filozofii trzeźwienia jest program HALT (ang. hungry – głodny, angry – rozzłoszczony, lonely – samotny, tired – zmęczony). Aby wprowadzić go w życie, należy zawsze zaspokajać swoje podstawowe potrzeby, zdrowo się odżywiać, pamiętać o aktywności fizycznej oraz odpowiedniej ilości snu, otaczać się życzliwymi, bliskimi osobami oraz unikać stresu. Wiele przypadków, w których alkoholik po terapii wraca do picia, ma miejsce właśnie wtedy, gdy chory cierpi i zaczyna poszukiwać szybkiego, łatwego sposobu na ukojenie negatywnych emocji. Pamiętajmy o tym, jak podstępną i złożoną chorobą jest alkoholizm. Nawroty nie będą miały miejsca, jeśli nauczymy się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze i odpowiednio na nie reagować. Do niepokojących symptomów możemy zaliczyć m.in. zwątpienie w sens terapii, opuszczanie spotkań z terapeutą lub grupą wsparcia, a także przesadną pewność siebie oraz przekonanie, że nie jesteśmy uzależnieni, więc możemy przestać unikać alkoholu, a nawet nie ma przeszkód, byśmy wrócili do picia kontrolowanego. Tymczasem nałóg towarzyszy nam już do końca życia, a jedynym sposobem na powrót do normalności jest całkowita abstynencja.
Autor: Anita Sosnowska – Certyfikowany specjalista psychoterapii uzależnień